Vanaf medio mei ben ik erg druk geweest. Onder andere met mijn nieuwe hobby imkeren, Onvoldoende tijd om dit blog bij te houden. Maar ik heb wel veel foto's gemaakt, en kan nu een overzicht geven van mijn belevenissen in 2016 met mijn bijenvolkjes:
|
Cursus bijenteelt |
Vanaf eind februari volgde ik theorie- en praktijklessen Bijenteelt. En begon ik mijn eerste bijenkast aan de buitenkant te schilderen. Ik heb mij erover verbaasd hoe intelligent en economisch de wereld van de honingbijen in elkaar zit.
|
Schilderen bijenkast |
Ik werd steeds enthousiaster. Dus medio mei kocht ik mijn eerste bijenvolk. Gewone zwarte honingbijen. Volgens de docent, die daar al 25 jaar mee imkert, zachtaardig genoeg. Er is ook nog keuze uit de soort carnica of buckfast, waar veel imkers de voorkeur aan geven, omdat deze soorten minder snel steken. Maar ja, dan ben je ook duurder uit. En intussen liepen de kosten al aardig op.
Ramen voor in de bijenkast zijn te kant en klaar te koop, inclusief ijzerdraad, en exclusief kunstraat. Dat moet je er altijd zelf in smelten. Ik besloot dat het op termijn goedkoper zou zijn zelf de ramen in elkaar te knutselen. Daarvoor moet je gaten prikken in de zijkanten, om ijzerdraad door te geleiden. Op dat ijzerdraad smelt je vervolgens met zwakstroom het kunstraat.
Helaas trof ik tot tweemaal toe een gatenprikker, die niet functioneerde. Dankzij mijn handige vader werden de gatenprikkers verbeterd, en doen ze het nu naar behoren.
|
Op weg met eerste bijenvolk. |
De bijen worden in hun nieuwe kast gehangen, met raat en voer. Je hoort ze te vervoeren met de ramen in de rijrichting zodat ze niet te veel heen en weer schommelen. Met de bijen ertussen, die dan bekneld kunnen raken. Maar ik was bang dat de kast dan niet stabiel op deze kar zou staan. Waarmee ik hobbelig gras over moest, om ze naar hun standplaats te brengen. Dan - kiezend uit twee kwaden - toch maar overdwars gezet. Ze hebben het overleefd.
|
Verzegeling honingcellen verwijderen |
Terwijl mijn bijen lekker honing aan het verzamelen waren, trouw bijgevoederd met suikerwater door hun nieuwe baasje, kregen wij als cursisten een les honingslingeren bij de kasten van de docent. Honing slingeren van mijn eigen bijen, moet nog even wachten tot eind mei 2017. Van met suiker bijgevoederde bijen, mag je (voor de markt) geen honing slingeren. Bovendien zijn ze zo druk bezig met het uitbouwen van raat en en het vullen van de cellen, dat het ook niet erg aardig is, om dat wat ze bij elkaar gewerkt hebben, meteen weer af te pakken.
|
Honing |
En voilá, een potje honing. In het voorjaar groeit er in de buurt veel koolzaad. De honing daarvan kristalliseert erg snel, door het hoge glucosegehalte. Honing bestaat uit glucose en fructose. Per honingsoort verschilt de verhouding daartussen.
Een week lang elke dag roeren zorgt ervoor dat de kristallen kort van structuur blijven. En de honing niet zo hard wordt. Ik heb daarom braaf een week lang iedere dag in dit potje geroerd, en er zodoende cremehoning van gemaakt. Die honing is even goed, maar niet zo doorzichtig.
Ik was er erg trots op, toen ik bij een eerste controle zag dat mijn konining het goed deed. Althans, tot het moment waarop ik dacht een nazwerm te moeten gaan maken. Toen was zij ineens verdwenen. Er waren koninginnedoppen in het broed aanwezig. Dus er zou vanzelf een nieuwe koningin komen. Een nazwerm maken ze met een nieuwe koninging niet meer. Terwijl ik - potverdorie - net een extra bijenkast aan het schilderen was. Om die dan een jaar leeg te laten staan, vond ik een beetje zonde. Dus: nog maar weer een bijenvolkje kopen.
|
Een kast erbij
|
Waarom de koningin er niet meer is, weet ik niet. De koninginnedoppen zaten in het midden van het raat. Volgens andere imkers gebeurt dat als een volk vindt dat de koningin niet voldoet. Niet genoeg eites legt, of zo. Dan wordt ze vervangen.
|
Konining nummer 2 |
Blij met twee gevulde kasten, eind juli.
Maar ook een beetje teleurgesteld. Het tweede volk bleek veel agressiever dan het eerste. Waarschijnlijk door de genen van de nieuwe koningin van hiernaast. Ik denk er hard over, haar door een carnica te gaan vervangen, in 2017.
|
Extra cellen, van de ramen afgeschraapt |
|
Bijen die onder de honing zitten, omdat ze niet bi de gevulde cellen vandaan kunnen blijven. |
|
Veel was - cellen aangemaakt bovenop de raten |
Vervelend vind ik het, als bijen omkomen in hun eigen honing. De bijen rechts zijn vast komen tezitten in de honing die in cellen bovenop het raat was gestoken.
Bijen zijn bijzonder leuk om naar te kijken. Ook als je de kast niet open hoeft te maken.
|
Mierenzuur is geen lekker spul. De bijen werden er dan ook erg onrustig van. |
In september heb ik varroabestrijding uitgevoerd met behulp van nassenheider dispensers en mierenzuur. Enerzijds vind ik dat vervelend voor de bijen. Maar ja, varroa op je rug, daar wordt je als bij ook niet blij van. Een aantal imkers vindt dat je geen varroa moet bestrijden. Dat de bijen maar aangepast moeten raken aan het bestaan ervan. Maar ja, thuis bestrijdt ik ook vlooien, als mijn huisdier daar last van heeft. We hadden die varroa gewoon niet moeten importeren, in 1975.
|
Muizengaas aanbrengen |
Het laatste wat ik dit jaar heb gedaan is muizengaas plaatsen in de vliegopeningen. De nachtvorst trad in, en ik wil voorkomen dat veldmuizen de kasten in gaan om honing proberen te krijgen. Dat zullen ze niet overleven. En de bijen hebben vervolgens veel werk aan het 'mummificeren' van het lijkje. Het is typisch weer zo dat het tweede volkje (rechts) gelijk weer in de aanval ging.
En dan nu maar wachten tot het volgend jaar maart minstens 12 graden Celsius is buiten. Dan kan ik kijken of ze de winter hebben overleefd.